حکم امنیت حیوانات (قرآن)امام صادق (علیه‌السلام) در حدیثی می‌فرمایند: «حیوان وحشی و پرنده‌ای که وارد حرم می‌شود از رمانیدن و اذیت در امنیت است تا زمانی که از حرم خارج شود.» ۱ - سلب امنیت حیوانات حرمسلب امنیت، از حیوانات، در حرم (مکه) جائز نیست: «ان اول بیت وضع للناس للذی ببکة مبارکـا... • ... ومن دخله کان ءامنـا...؛ نخستین خانه‌ای که برای مردم (و نیایش خداوند) قرار داده شد در سرزمین مکه است که پر برکت ...است• ...و هر کس داخل آن (خانه خدا) شود در امان خواهد بود...» ( امام صادق (علیه السلام) : «من دخل الحرم... و من دخله من الوحش و الطیر کان آمنا من ان یهاج او یؤذی حتی یخرج من الحرم؛ حیوان وحشی و پرنده‌ای که وارد حرم می‌شود از رمانیدن و اذیت در امنیت است تا زمانی که از حرم خارج شود.» ۱.۱ - امنیت در حرم قبل از اسلامجمله : «من دخل کان آمنا» درصدد بیان حکم تشریعی است نه اخبار از یک خاصیت تکوینی پس حق مطلب این است که جمله : «و من دخله کان آمنا» در این زمینه است که حکم یتشریعی را بیان کند، نه یک خاصیت تکوینی را. چیزی که هست اینکه از این جمله - که جمله خبری است - می‌توان استفاده کرد که قبل از اسلام هم حکم امنیت این خانه تشریع شده بود. همچنانکه چه بسا این معنا از دعای ابراهیم که در دو سوره ابراهیم و بقره نقل شده، استفاده بشود، موید این استفاده این است که، قبل از بعثت هم عرب جاهلیت این حق را برای بیت محفوظ داشتند. معلوم می‌شود این رسم به زمان ابراهیم (علیه‌السّلام) متصل می‌شده، و از جعلیات خود عرب جاهلیت نبوده است. ۲ - پانویس۳ - منبعفرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «حکم امنیت حیوانات». |